Danielle idzie pustym korytarzem szpitala psychiatrycznego, wystukując obcasami mocny rytm. Wchodzi do pokoju, którego ściany i podłogi są czerwone od krwi. Na łóżku leży chłopiec. Danielle ujmuje go za przegub, ale nie wyczuwa pulsu. Obok na podłodze widzi swojego nastoletniego syna Maksa. Ubrudzony krwią, ściska w dłoni długi, ostry przedmiot.
Agresywne zachowanie i uzależnienie od narkotyków z góry stawiają Maksa na przegranej pozycji. Ale dla Danielle to nadal ukochane i mądre dziecko. Jest prawniczką, wie, jak walczyć z systemem. Zamierza odkryć prawdę, bez względu na koszty i konsekwencje.